Laatste week Thailand!

Dag 32
Ik lig in bed en ben wakker. Mijn wekker is nog niet gegaan. Ik besluit om alvast te gaan douchen want ik heb straks kookles deel 2! :-) Ik ben amper klaar met douchen en er wordt op de deur geklopt. Raar, denk ik. Nog een keer hard geklop. Ik doe open en er staat een jongen die vraagt: cooking class?? Nou je bent bijna een uur te vroeg! zeg ik. Bleek een foutje op het formulier te zijn... geef me 5 minuten! De jongen kijkt me ongeloofwaardig aan, want ik sta daar met mijn zeiknatte kop met haar en handboek omgeslagen. Binnen 4 minuten sta ik beneden, opgemaakt en wel! Speedy Gonzales, hè schat? ;) Ik stap ik de auto. Een soort groot uitgevallen tuktuk waarin je achterin plaatst neemt in een laadbak. Ik ontmoet een Nederlands stel. Leuke mensen! Later komt er nog een Nederlands stel bij en een meisje uit België. Heerlijk om weer even Nederlands te praten! Dat heb ik al bijna 3 weken niet gedaan! We rijden naar een lokale markt. We kopen wat verse producten en ik heb dit keer een goed Engels sprekende "gids". Ik zie de vrucht durian liggen. Als je in Azië bent geweest ken je deze vrucht zeker! Het is een grote ovale vrucht (ongeveer 30 cm), stekelige schil en stinkt ècht verschrikkelijk... in hotels hangen grote borden dat meebrengen van durian verboden is. Ik heb het er over met Thijs, een man uit de groep. We zijn allebei erg nieuwsgierig naar de smaak. We kopen het. Ik neem voor de zekerheid ook wat mangosteen mee als de smaak van de durian niet te harde is. Mangosteen is werkelijk de lekkerste vruchten die ik ken! Ik heb het voor het eerst in Java gegeten. Echt super lekker!

Aangekomen bij de kookschool mogen Thijs en ik de vrucht niet binnen opeten. We worden naar buiten gestuurd en krijgen allebei plastic handschoenen...Ik begin het gewoon spannend te vinden om dit te gaan eten! We staan buiten en halen de gele vrucht uit de verpakking. De lucht komt ons tegemoet. Kan de geur niet omschrijven. We kijken elkaar aan en ik zeg, het lijkt wel of we drugs gaan gebuiken of zo... Alsof we iets doen wat niet mag haha! We nemen allebei tegelijkertijd een hap. Als je de smaak moet omschrijven is het dit wat ik proef: karamel, banaan, vanille, kaas, ui en knoflook in de mix... You love it or you hate it, zeggen ze. Geen tussenweg mogelijk. Ik kijk Thijs aan en zijn gezicht spreekt boekdelen! Niet mijn ding, zegt hij. Ik eet het en ik vind het niet vies. Maar ook niet echt lekker of zo. Ik behoor dus bij een groep die niet bestaat... Niks nieuws haha! ;)

De kookles begint en het is echt een goede kookschool. Alles schoon en netjes, leuke groep mensen en een goede kok die ons alles in goed Engels uitlegt. Echt top! Mijn favoriete gerecht staat ook op het menu, Thaise kippensoep met kokosmelk, citroengras, gember en nog veel meer. Héérlijk! Echt een leuke leerzame dag en aan het einde van de dag kan ik geen 'Pad Thai' meer zeggen...

Dag 33
Vandaag ga ik naar Chang Rai. Dat ligt een stuk verder dan Chang Mai, waar ik verblijf. Ik wil de bekende witte tempel zien. Het is 7 uur en ik zit voor de receptie te wachten. 25 minuten later is er nog geen busje te zien. Ik begin een beetje zenuwachtig te worden en krijg een flash back naar Yogjakarta met mijn trip naar de Borobudur....de vrouw van de receptie gaat bellen. Ze komen eraan zegt ze! Inmiddels 8 uur. Nog niemand. De vrouw heeft inmiddels een 2e keer gebeld en daar komt het busje, gelukkig!

8:15 uur. We zitten eindelijk in de mini bus en er wordt gevraagd naar ons paspoort. Die heb ik niet zeg ik. De vrouw vraagt schreeuwend waarom niet. Dus ik zeg rustig dat mij dat niet verteld is bij het boeken van de trip. Dan heb je pech zegt ze want we gaan niet terug. Dan wacht je maar in de auto als wij de excursies doen. Jij was namelijk al véél te laat want je stond niet bij de receptie en we hebben al haast. Er knapt iets in me... IK WAS TE LAAT? EN IK HEB NU PECH? MOET IK MAAR IN DE AUTO WACHTEN?!? Zeg ik rustig maar met verheven stem. We gaan gewoon wél terug naar mijn hotel, zeg ik en gaan nú mijn paspoort ophalen. Ze kijkt me aan en weet dat het menes is. Oké... zegt ze. We draaien om. De volgende vraag is, wie gaat er mee met de boot naar Laos? Ik wist niks van een boot naar Laos. Dat hoor ik nu ter plekke. Ik zeg nee ik niet. Dan heb je ook je paspoort niet nodig! Schreeuwt ze. Nou dan draai je weer om en rijden we lekker verder! zeg ik. Ik heb geen eens zin meer om op die boot te gaan! Begint lekker, wat een drama! Hahahaha! Ik kom er achter dat ik ook nog eens veel te veel heb betaald voor mijn trip in vergelijking met de rest van de mensen in de bus en het duurt even voor ik mijn boosheid kan laten varen...

Aangekomen in Chang Rai, 3 uur later. We stappen uit en ik vind de tempel geweldig! Àlles wit! Mooi gezicht. Als ik dichterbij kom en het terrein op wandel zie ik dat dit een hele andere tempel is dan ik gewend ben. Een beetje eng eigenlijk... Vóór de tempel is een vijvertje waar allemaal handen uitsteken. Alsof mensen verdrinken of zo. Creapy. Ik loop de witte brug op en wil graag een foto. Er loopt net even niemand dus ik vraag een jongen of hij even snel een foto wil maken. Daarmee blokkeert hij de brug. Hij maakt er een hele fotosessie van en inmiddels is er een mega opstopping ontstaan achter hem. Ik voel me ongemakkelijk en wuif een paar keer dat het oké is maar hij gaat maar door. Er wordt omgeroepen door de luistprekers dat we door moeten lopen en het galmt over het hele park heen! Sta ik op die witte brug met echt honderden ogen op mij gericht...hahaha! Nou ja, ik kan in ieder geval weer lachen ;)

De dag verloopt verder rustig. We gaan naar de gouden driehoek waar Laos Thailand en Myanmar samen komen. De rest gaat op de boot en ik blijf alleen achter. Was eigenlijk wel prima! Ik loop rustig een rondje ik eet en drink wat in een tentje, kijk wat winkeltjes, er zijn boeddha's te zien en voor ik het weet is iedereen weer terug. Ik heb me prima vermaakt en de rest zegt dat het niet bijzonder was met de boot naar Laos. Niks gemist dus. Verder gaan we nog naar een langnek stam, van die vrouwen met ringen om hun nek, eten we wat met de groep (ik heb inmiddels vrienden gemaakt ;) ) en zien we nog een warm water bron. Achteraf best leuke dag!

Dag 34
Vandaag vind ik het tijd om weer eens wat tijd bij het zwembad door te brengen en even te rusten. Niks te doen. Dat kan ik heel goed. Gewoon zitten en om mij heen kijken naar al het moois in de wereld en daar ècht van genieten. Zoals de Italianen zo mooi kunnen zeggen: Il dolce far niente. The sweetness of doing nothing. Ik hou daar van. Helemaal als je een reis maakt zoals ik, dan zijn zulke momenten erg belangrijk.

Die avond ga ik naar de markt en loop lekker op mijn gemakje een beetje rond en neem voor de laatste keer een Thaise massage. Ja, op de markt ja ;) ik heb mij deze reis elke week 1x laten masseren. Geweldig. Alhoewel de Indonesische versie wel iets meer ontspanning geeft en de Thaise is vooral erg goed voor mijn spieren.

Dag 35
Nadat ik mijn lekkere kokos wafels heb gegeten van het mannetje op de hoek die hier elke ochtend met zijn vrouw staat te bakken neem ik plaats bij het zwembad. Ik vlieg vanmiddag naar Krabi. Ik neem een tuktuk naar het vliegveld en daar ga ik... op naar het zuiden, op naar het strand!

Dag 36
Ik ga vandaag rotsklimmen. Ik ben de enige klimmer samen met mijn gids. We worden opgehaald met de boot. Dit is mijn eerste ervaring met de long tail boat die erg bekend zijn in Thailand. Een leuke tocht! We komen aan bij een mooi stukje strand met een aantal enorme rotsen. Ik krijg eerst wat instructies en leer de belangrijke knopen te leggen. Dan ga ik proberen te klimmen op een klein stukje van een lage rots. Dat gaat goed. Nu gaan we hoger. Dat gaat ook goed. Het geeft eigenlijk best wel een kick als je de ring aanraakt, het hoogste punt, en dan weer naar beneden gaat. De 3e keer klimmen wordt al moeilijker. Het is heel erg inspannend en het is verschikkelijk warm. Je moet steeds héél goed voelen en kijken waar je je handen en voeten neerzet. Ik begin het leuk te vinden. Als ik helemaal boven ben, roept mijn gids dat ik om mij heen moet kijken. Ik kijk naar achteren en zie het mooie strand, de zee en hoe hoog ik wel niet ben...Wauw...! Ik bungel aan het touw in mijn tuigje ver boven de grond. Ik heb prachtig uitzicht! Hij laat me naar beneden en we gaan naar een andere rots 10 minuutjes lopen verderop. Deze is hoger èn moeilijker. Ik begin met mijn klim en ik begin het echt zwaar te krijgen. Mijn spieren trillen zo nu en dan, het zweet drupt van mijn lijf en druppels vallen naar beneden. Ik vind het echt eng. Ik denk niet dat ik ooit zo iets engs heb gedaan, serieus. Ik til mijn lijf steeds weer een halve meter omhoog. Het is zwaar. Echt. Je weet dat je vast zit aan een touw, maar toch! Je hoofd speelt een spelletje met je. Als ik nog 4 meter moet durf ik niet meer. Mijn gids roept dat hij mij niet naar beneden laat vóór ik het hoogste punt heb aangeraakt. Ik wil me niet laten kennen dus ik ga door. Niet nadenken. Gewoon klimmen. Nog 3 meter, nog 2, nog 1... ik raak het punt aan. Gehaald!!! Ik ben zó trots op mezelf! Ik heb een emotie die ik niet kan omschrijven en zelden heb gevoeld. Ik ben blij, bang, euforisch...zonder dat ik er erg in heb rollen de tranen over mijn wangen. Zo'n raar gevoel! Wat een kick...

Dag 37
Vandaag een dagje ontspanning op de agenda. Mag wel na gisteren ;)

Dag 38
Vandaag ga ik met een speedboot 8 eilandjes bezoeken, waaronder het beroemde eiland waar de film "The Beach" is opgenomen. Als we daar aankomen weet ik niet wat ik zie. Zó veel toeristen, niet normaal. Ik maak een foto van de mensen, niet van het strand. Na een uur gaan er boten weg. Eindelijk! Ik kan nu eindelijk strand zien. En wat een mooi strand is dit! Echt schitterend. Onze  gids verteld dat je hier vlakbij kunt slapen en dan vroeg in de ochtend of de avond een privé bootje kunt huren en dat hier dan (bijna) niemand is. Geweldig lijkt me dat...

Dag 39
Vandaag ga ik 4 eilandjes bekijken met de speedboot. De belangrijkste is Hong Island. Dit is serieus het mooiste strand dat ik tot nu toe heb gezien. Costa Rica was mooi, maar dit eilandje wint het. Hoewel gili Trawangan nog steeds mijn favoriet is ;) Er zijn weinig toeristen, de zee is zó mooi maar het zand is geweldig! het is zo zacht, zo wit en het voelt als poeder. Voelt zo lekker aan je voeten... ik ga de zee in en zeker 40 geel/zwarte visjes zwemmen om mij heen. Dit moment moet ik echt vastleggen in mijn herinneringen... ik zit uren op het strand en kijk en geniet.
Als ik een tip mag geven, boek deze trip en niet die drukke toeristische naar Koh Phi Phi. Geloof me.

Dag 40
Ik word vroeg opgehaald, 6 uur, bij mijn hotel. Het gaat nu echt beginnen. Mijn terugreis is van start gegaan! Ik vlieg van Krabi naar Bangkok en heb een prima vlucht.
Daar aangekomen heb ik een mooi hotel in een totaal ander gedeelte van Bangkok dan 3 weken geleden. Toen zat ik bij het drukke Khoa San road. Nu zit ik ook in een drukke wijk maar anders. Volwassener, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik verblijf in een leuke straat met veel eettentjes en eetkarretjes. In de buurt staan grote warenhuizen met de bekende westerse merken. Erg duur. Ik vind daar geen bal aan want dat kun je bij ons ook vinden.

Ik ga vandaag naar de weekend markt, Chatuchak. Erg leuke markt, fijne sfeer, netjes en georganiseerd, originele producten. Ik vind het een aanrader!

Dag 41
Als ik naar bed ga heb ik een kort nachtje. 4 uur sta ik op. Ik neem een taxi naar het vliegveld en val bijna meteen in slaap als ik instap. Ineens schrik ik wakker! Ik bedenk me dat ik niet heb gezegd wélk vliegveld...!!! Bangkok heeft namelijk 2 vliegvelden die 30 minuten uit elkaar liggen! We zijn er al bijna en tot mijn opluchting heeft de taxichauffeur op de juiste gegokt, pfffff! Gelukkig!
Ik hoef niet lang te wachten tot ik kan boarden en de reis gaat naar Amsterdam met tussenstop van 13 uur in Abu Dhabi.

In Abu Dhabi ontmoet ik een Duits stel en ik trek deze dag met hun op. We gaan naar overdekte markten, mooie winkelcentra en het strand. Aan het einde van de dag gaan we naar de grootste bezienswaardigheid van Abu Dhabi.  De Sjeik Zayed moskee. Wat ontzettend mooi! Het tapijt waar honderden vrouwen aan hebben gewerkt, de grootste kristallen kroonluchters die ik ooit heb gezien, het marmer dat ingelegd is, het is werkelijk prachtig en zeker de moeite waard om 2 uur rond te lopen.

We nemen een taxi naar het vliegveld en het wordt tijd om afscheid te nemen. Ik loop alleen naar het vliegtuig. Ik ben gewoon een beetje zenuwachtig om nu eindelijk weer naar huis te gaan!

In de afgelopen 6 weken heb ik echt een fantastisch avontuur beleefd!! Java, Bali, Gili Trawangan, Kuala Lumpur, Thailand, Abu Dhabi... Als je durft, zou ik het zeker aanraden om in ieder geval 1x in je leven alleen op reis te gaan. Ik heb fantastische lieve mensen ontmoet, ik heb echt prachtige dingen gezien. Ik heb geweldige dingen gedaan die ik nooit meer zal vergeten!  Maar 6 weken lang moest ik ook alles alleen doen en beslissen. Heb ik intens geluk gevoeld maar ook momenten van eenzaamheid en angst. Heb ik Jordi gemist, familie en vrienden. Mijn kat. Heb ik simpele dingen gemist als uit de kraan kunnen drinken. Maar vooral 6 weken lang geen kus voor het slapen gaan....

Dankjewel voor het lezen van mijn verslagen en jullie lieve woorden!

Het is fijn om weer thuis te zijn!!!! :-)

Kus van mij,
Vanessa