Van Java naar Bali

Waar waren we gebleven? Ow ja, ik zat in de trein van -15 naar Malang... eenmaal aangekomen bij het hotel staat er op mijn voucher dat ik om 1:30 uur wordt opgehaald om naar de Bromo vulkaan te gaan. Alleen zonder de vermelding AM of PM... ik ga er vanuit dat het de volgende dag in de middag is, maar ik wordt gelukkig aangesproken door iemand van de reisorganisatie die "toevallig" aanwezig was in het hotel en het blijkt 1:30 uur 's nachts te zijn! Kort nachtje dus...! Ik ga de straat op om wat te eten te halen. Er zijn geen toeristen te vinden. Ik haal eten bij een karretje langs de weg waar ik veel locals zie zitten. Ik wijs wat dingen aan en het enige wat ik weet is dat ik 'ajam' krijg,  kip dus. Ik eet naast de locals op een matje, half in de goot. Geweldig! Het smaakt heerlijk. Dit is het leven en beleven...

Ik heb een droom over Patrick Kluivert ( I know! Don't ask) als ik opschrik van de telefoon die naast mijn hoofd afgaat. Ik schrik me kapot! Ik kijk op mijn wekker: 12 uur midden in de nacht. Ik neem op. Receptie, je chauffeur staat te wachten...Huh??? Het is nog geen tijd, zeg ik. Ja maar hij is hier zegt de jongen van de receptie. Oké! Ik schiet in mijn kleren en poets mijn tanden snel. Ik ren naar beneden met mijn mega rugzak en loop naar de auto. De chauffeur vond het nodig om eerder te komen zei hij. Goed, maakt niet uit! Hij drinkt eerst zijn koffie op buiten de auto en ik neem plaats in de auto. Ik kijk naar mijn shirt en begin keihard te lachen! Ik heb een t-shirtje aan met een groot stuk gehaakt kant op mijn rug...alleen zit dat stuk nu aan de voorkant hahaha! je kijkt er dwars doorheen. Lekker in zo'n moslim gebied waar elke vrouw bedekt is, kom ik aanzetten met mijn shirt binnenstebuiten en achterstevoren hahaha! De auto heeft geblindeerde ramen dus ik kleed me snel even fatsoenlijk aan. Klaar voor vertrek!

Dag 6
Na uren in de auto gezeten te hebben en ik wat geslapen heb, komen we aan bij een plek waar we wisselen van auto. We gaan in een jeep de berg op. Wat een lawaai maakt dat ding! Eenmaal boven is het mega druk. Zó veel mensen! We staan op een platform en je ziet geen reet. Pikkedonker. Met mijn zaklamp zoek ik een plekje uit. Ik kom Nederlanders tegen die ik heb ontmoet bij de Prambanan in Yogja! Hoe bestaat het! 10 uur reizen verder en tref je elkaar daar. Samen met hen (en nog 1000 anderen) zie ik de zon opkomen en langzaam wordt de Bromo vulkaan zichtbaar. Wauw....wat een adembenemend uitzicht... Ik vertrek met de chauffeur naar de voet van de berg. Daar ga ik te paard verder tot aan de voet van de vulkaan. Daarna lopend, steil omhoog naar de krater. Eenmaal boven weet ik niet wat ik zie. Zó indrukwekkend! Maar tegelijkertijd ook zó angstaanjagend! Ik voel het gerommel onder mijn voeten, de stukken lava springen mee omhoog met de dikke rookwolken...ik krijg een gevoel in mijn buik dat het niet goed is met die vulkaan. Zo nu en dan is hij helemaal stil, en dat is het engste, daarna een "boem" en dikke rook... Ik besluit dat het tijd is om naar beneden te gaan, het voelt niet goed.
2 uur later zitten we in de auto. De chauffeur krijgt een berichtje binnen op zijn telefoon: vliegveld is gesloten en vulkaan kun je niet meer bereiken....hij is actiever geworden!

Aangekomen bij de slaapplaats ergens in de bergen, krijg ik mijn kamer. Ik leg mijn spullen op bed en verken de buurt een beetje. Na het eten ga ik terug naar mijn kamer. Ik kijk naar mijn fototoestel en ik weet meteen wat ik zie: een bed bug!!! Neeeee! Ik word gek! Ik pak mijn camera op en loop naar de receptie. Vrouw begint onverstaanbaar te blèren en ik krijg meteen een sleutel in mijn handen gedrukt van een andere kamer. Ze is blijkbaar bekend met bed bugs... agressief wordt het beestje gedood en ik ga naar mijn kamer. Ik gooi alles op de grond en ga alles doorzoeken op beestjes. Ik vind niks. Ik verhuis sowieso naar de andere kamer voor wederom een kort nachtje.

Dag 7
Ik heb een schat van een chauffeur. Mull heet hij. Hij brengt mij 2 dagen lang van A naar B. Hij staat al op mij te wachten als ik om 3:30 uur mijn kamer uit kom. We gaan op weg naar vulkaan nummer 2, de Ijen. Eenmaal aangekomen moet ik in mijn eentje naar boven wandelen in het donker. Ik heb een sterke zaklamp meegekregen en begin met lopen. Het is één weg omhoog. Ik moet zeggen dat ik niet zo snel bang ben in het donker maar ik vond het maar niks. Helemaal niet toen ik 1 van de werkers bij de vulkaan in het licht van mijn zaklamp ving. Ik schrok me rot! Na dik een half uur lopen ben ik nog niet eens halverwege. Ik heb me dik aangekleed, omdat het bij de Bromo stervens koud was. Hier dus niet. Het is inmiddels schemerig en ik kom één van de mijnwerkers tegen die sulfaat winnen uit de krater. Hij heeft een kar bij zich en haalt mij in. Ik stop even om op adem te komen. Zal me toch niet gebeuren dat ik door een oude man wordt ingehaald op een berg met een kar terwijl ik het met mijn rugzak met 1 flesje water al zwaar vind?? Ik loop achter hem aan en ik heb ineens dat liedje in mijn hoofd van de 7 dwergen...hé ho, hé ho... haha! Ik met een rugzak en een lampje en hij met zijn kar, achter elkaar aan, hahaha! Wat een lol heb ik in mijn eentje hè? ;) Wanneer ik de top bereik is het uitzicht echt prachtig! Een groot groen meer in de krater van de vulkaan. Maar wat een stank joh! Ik besluit dat ik een stuk naar beneden wil lopen, de krater in. Ik huur een gasmasker van 1 van de mijnwerkers. Deze mannen winnen sulfaat uit de krater van de vulkaan. Het is geel van kleur en ziet er interessant uit. Dit goedje wordt verkocht aan fabrieken die sulfaat verwerken voor in make-up, shampoos, om suiker wit te maken en zelfs in munitie. Ik  loop naar beneden en heb het zwaar. 3 truien, de zon op mijn kop èn rotsklimmen met een gasmasker op...zo'n gasmasker voelt alsof je ademt door een rietje en je dan nog inspannen. Die mannen lopen helemaal naar beneden, laden het spul in hun manden en gaan naar boven met zeker 40 kilo op hun rug. Respect. Ik ben een mietje.

Eenmaal terug bij de auto rijden we naar de haven. Ik zeg Mull gedag en stap op de veerboot naar Bali waar ik mijn reis ga voortzetten. Bali is in zicht en daarmee de grote boeddhabeelden. Op Java is meer dan 80% moslim terwijl op Bali bijna iedereen hindoeïstisch is. Ik neem een taxi naar mijn hotel en na bijna 2 aapjes aangereden te hebben kom ik aan in Lovina. Ik krijg een bungalow met een adembenemend uitzicht over zee...

Dag 8
Ik heb vandaag mijn eerste yoga les ever! 6:45 uur begint de les en ik ben als eerste aanwezig. De yoga wordt gegeven op een groot overdekt balkon met uitzicht op de zee en het zwembad met palmbomen er omheen. Als dat niet 'zen' is!? Ik heb de avond ervoor 2 vrouwen ontmoet en samen met hun volg ik de yogales. In de middag heb ik een massage geboekt. Héérlijk! Na de massage krijg ik een kopje verse gember thee en geniet van het uitzicht...zucht... Ik ben ontspannen...eindelijk!

Helaas wordt mijn "zen zijn" verstoord.
Ruzie gehad met de hoteleigenaar van The Hamsa resort. Een Fransman getrouwd met een Balinese. Deze man probeert je niet alleen een oor aan te naaien maar ook meteen een arm, 2 benen en 10 vingers...ik zal er verder niet op in gaan maar ik zou niemand aanraden om hier te verblijven vanwege hem. Hij heeft excuses aangeboden voor zijn temperament en zijn gedrag naar mij toe. Tja...

Dag 9
Yogales nummer 2. We beginnen met mediteren. Daarna volgt de les. Ik vind het moeilijk mij te concentreren en iedere keer als de instructrice "relax" zegt, denk ik aan het nummer 'Relax don't do it' van frankie goes to Hollywood...haha! Nou Vanessa goes to Indonesië en ik wil zeker wel relaxen! Rest van de dag lekker bij het zwembad en een boekje gelezen.

Dag 10
Vandaag ga ik met Valerija die ik hier heb ontmoet naar de tempels. Wederom woorden met de hoteleigenaar. Hij vind dat als wij een chauffeur huren voor een dag dat hij mag bepalen waar we heen gaan...sorry maar dan heb je aan ons een verkeerde. Verder een leuke dag gehad en veel moois gezien.

Dag 11
Laatste dagje hier in het noorden van Bali. We ontmoeten 2 meiden bij het zwembad en komen er achter dat Lovina veel meer te bieden heeft dan wij hebben gezien. We delen een taxi met z'n vieren en gaan een hapje eten in het centrum.

Dag 12
Na mijn laatste privé yogales vanaf het schitterende balkon met uitzicht vertrekken we met z'n vieren richting Ubud. Daar aangekomen gaat ieder zijn eigen weg. Ik neem een duik, slaap wat bij het zwembad en neem een wandeling. Ik koop wat souvenirs en eet tussen de locals. Heerlijk eten. In alle restaurants heb ik slecht gegeten, maar op straat: top! Ik heb hele gesprekken met de locals in zit er wel anderhalf uur. Geweldig.
Ik ga vroeg naar bed want de volgende ochtend heb ik een kookles in de Balinese keuken. Daarover volgende keer meer!

Dankjewel voor al jullie reacties! Zo leuk om te lezen!

Kus vanuit