Gili Trawangan, dokter part 2 en Kuala Lumpur!

Dag 16
Zoals ik vertelde ben ik aangekomen op gili Trawangan. Ik pak mijn rugzak en zoek naar vervoer. Het is midden op de dag en het is echt bloedheet! Zweet gutst van mijn lijf. Auto's en brommers hebben ze niet op dit eiland. Je hebt de keuze tussen lopen, fietsen of paard en wagen. Ik ga voor de laatste optie gezien mijn bagage. Na een leuk maar hobbelig ritje langs de kustlijn, kom ik aan bij Eden cottages, in het noorden. Er zijn slechts 6 kleine huisjes rondom een zwembad, een beetje verstopt in het palmenbos. Ik zit hier best afgelegen, maar dat vind ik wel prima eigenlijk. Wifi is er ook niet, dus ik kan héérlijk tot rust komen hier. Los van de rest van de wereld. Lekker naar de vogeltjes luisteren en het geluid van de zee...en hard miauwende katten haha! De eigenaresse heeft maar liefst 10 katten geadopteerd! Gezien ik mijn eigen kat Mik verschrikkelijk mis, kan ik hier mijn hart ophalen ;) Trouwens, de katten in Indonesië hebben geen staart. Heel gek. Is een genetische afwijking.

Ik besluit om eerst even een dutje te gaan doen. Ik heb het idee dat ik erg moe word van de medicijnen die ik slik voor mijn uitslag. Ik vind het genoeg geweest en stop ermee. Alle uitslag is weg en ik heb geen jeuk meer! Als ik wakker word is het eind van de middag. Dit is mijn favoriete deel van de dag. Niet meer zo heet en alles ziet er anders uit. Het voelt anders. Ik weet niet wat dat is... Ik loop op mijn slippertjes over de onverharde weg die langs het strand ligt. Ik kijk om me heen en neem alles aandachtig in me op. De zon die laag staat, perfecte temperatuur, het geluid van de zee, de lucht veranderd van kleur de mooie bloemen en planten...ik voel me helemaal op mijn plek! Na een tijdje gelopen te hebben kom ik aan bij een heel leuk tentje. Er staan leuke stoeltjes onder de lage bomen, er zijn schommels, hangmatten, overal kaarsjes. Hier ga ik de zonsondergang bekijken. Het is echt een prachtig gezicht met een lucht vol kleuren. Ik heb een verse ananassap in mijn hand en het is nu letterlijk horen zien en zwijgen... de zon is onder en er wordt een groot vuur gemaakt op het strand. Ik praat wat met een paar meiden en ga daarna vroeg naar bed.

Dag 17
Vandaag is het een beetje bewolkt. Ik relax wat en wandel het eiland rond. Stevig doorlopen en dan heb je in bijna 2 uurtjes het eiland rond. Als ik door het bos loop vind ik een klein hoefijzer. Dit zijn de leukste souvenirs! Die gaat mee naar huis ;)
Ik besluit dat ik ga snorkelen. Ik loop over het strand en ik voel me een beetje een nerd met mijn duikbril en snorkel haha! Maakt mij het uit. Zo blij als een kind als is weer wat gekleurde visjes zie of een mooi schelpje op het strand. Het is inmiddels al einde van de dag en als ik over het strand loop zie ik dat daar een openlucht bioscoop is! Ik koop een kaartje. Met het zout van de zee nog op mijn huid neem ik plaats in één van de zitzakken op het strand. Het is inmiddels donker geworden en de film begint. Met de zee achter mij, voeten in het zand, kijk ik de film. Ik zie een gekko midden over het doek heen lopen. Wat een super leuke ervaring is dit weer!

Dag 18
Vandaag heb ik een snorkel trip. Ik ontmoet Imogen, een meisje uit Nederland maar die al jaren in Londen woont. Samen met onze gids snorkelen we 2 uur. Ik moet zeggen dat dat best pittig is. 2 uur lang zwemmen zonder bodem onder je voeten! De gids heeft een rode boei bij zich en hij vertelt dat als je moe bent je daar even op kunt rusten. Alleen zit er ruis in onze communicatie. Ik zeg na dik een uur: hallo mag ik even rusten?? Maar de beste man kijkt me aan en zwemt rustig verder! Ik achter hem aan en het leek wel of hij voor mij weg zwom haha! Nou laat maar zitten dacht ik. Tip: ga nooit eten voor je gaat snorkelen. Anders kun je er twee keer van genieten ;) Wanneer we aan het einde van de snorkel trip zijn gebeurd het dan toch...ik zie onze gids druk doen en wijzen en hij tettert iets onverstaanbaars door zijn snorkel: een schildpad! Jeeeeej! Gelukkig! toch nog een schildpad gezien!
De rest van de dag gaan Emogen en ik het eiland per fiets verkennen. We stoppen hier en daar als we weer iets moois zien. Wat een eiland! Ik wil hier wonen! Zucht....

Dag 19
Deze ochtend ben ik in mijn eentje wezen snorkelen. Het was echt zó mooi! Nog mooier dan met de snorkel trip! Ik loop het water uit en ben bij een beach bar beland. Ik app Imogen en ze komt mijn kant op. Eenmaal met z'n tweetjes gaan we samen het water in. Het water langs de kant is troebel door de harde golven die het zand meenemen. Ik loop héél voorzichtig het water in want ik zie niks. Als je op een stuk koraal stapt dat hier in overvloed is, dan is dat niet prettig. En dan gebeurt het... het is niet te geloven maar ik heb het wéér voor elkaar. Ik stap op iets en ik weet meteen wat het is...ik heb werkelijk de enige zee egel langs de kust gevonden en die bevindt zich recht onder mijn voet. Dit is één van mijn specialiteiten. Ik til mijn voet uit het water en ik zie de zwarte stekels zitten. Shit. Ik ga het water uit en krijg kippenvel van de vreemde pijn die het geeft. Wat moet ik doen?? Ik loop naar de bediening van de strandtent en die zegt: boele babi! Ja, van hetzelfde! Maar nu mijn voet. Schijnbaar betekent dat zee egel ;) Hij brengt mij bij een oude man die in een houten hutje zit aan het strand. Ze praten met elkaar en de man gebaard dat hij mijn voet wil zien. Hij kijkt. Zegt niks. Pakt een steen en begint vol op mijn voet te rammen! No, no! Zeg ik. En hij yes, yes! Dit is niet goed hoor! zeg ik. Iemand die wel goed engels spreekt zegt dat ik hem moet vertrouwen. Oké! Als de man klaar is met de steen en mijn voet zegt hij: you now pee pee, en wijst naar mijn voet. Moet ik nou ècht over mijn voet heen gaan plassen?!? Ja, bevestigt de "tolk". Als extra tip krijg ik mee dat ik met mijn blote voet over het hete zand moet gaan lopen om infectie te voorkomen. Wat een verhaal dit weer! Leuk voor verjaardagen ;) Imogen is er niet gerust op en vind dat ik naar de dokter moet. Ik bedenk me dat ik nog 3 weken heb te gaan en ik geen ontsteking aan mij voet kan gebruiken...op naar dokters bezoek nummer 2!!!

In de kliniek wordt mijn voet goed schoongemaakt en ontsmet. De arts pakt een hamertje en begint ook op mijn voet te meppen! Blijkbaar moet je de stekels verbrijzelen en wordt het afgebroken door je lichaam. Had die oude man op het strand het toch goed...!

Aan het einde van de dag gaan Imogen en ik weer naar de openlucht bioscoop. Eat pray love draait. Ik heb het boek nooit uitgelezen en de film nooit afgekeken. Dit keer wel. Ik zou zó mijn eigen 'eat pray love' kunnen schrijven! :) Bij het stukje in Bali gaat Julia Roberts naar de medicine woman in Ubud. Het grappige is (ben ik vergeten te vertellen) dat ik daar ook ben geweest in Bali, om te vragen naar mijn uitslag. Toen ik daar aankwam, moest ik mijn handen laten zien. Ze pakte een kan met een vloeistof en een paar bloemblaadjes. Dit sprenkelde ze over mij heen. Het was zout. Ze deed haar ogen dicht en zei dat ik een wolk boven mijn lever heb...hmmm. Oké. Verder had ik heel veel woede voor iemand, 4 en een half jaar geleden zei ze. Dat had ik niet verwerkt volgens haar. Het was een gratis sessie maar heb uiteindelijk geen kruiden gekocht. Wel weer een ervaring rijker ;) (dank Vera, voor het adres!)

Dag 20
Vandaag is de dag aangebroken dat ik Gili Trawangan moet verlaten...Wat veel mensen hebben bij Ibiza, dat je er meteen verliefd op bent, dat het magisch is, heb ik met dit eilandje... Ik ben verliefd!
Imogen en ik nemen afscheid. We vertekken vandaag allebei. Alleen zij naar Engeland en ik terug naar Bali. Ik stap op de boot en neem plaats op het bovendek. We varen weg en werp nog een laatste blik naar "mijn" eilandje en het mooie water er omheen. Ik weet niet wanneer, maar ik kom terug!

Ik kom aan op Bali en word opgewacht door een chauffeur die mij naar Sanur brengt. Daar aangekomen neem ik een wandeling over het strand en eet wat.
Ik ga vroeg naar bed!

Dag 21
Ontbijt en op naar het strand. Daar neem ik een heerlijke massage van een uur voor omgerekend 5 euro! Heerlijk! Ik koop wat souvenirs en zwem nog wat in het zwembad bij het hotel. Even bellen met papa en mama :) fijn om ze te horen. Lijkt zó dichtbij! Ik pak mijn spullen in want vannacht vertrek ik naar Kuala Lumpur!

Dag 22

Geland op Kuala Lumpur! Na een taxirit van meer dan een uur, de chauffeur kon mijn hotel niet vinden, kom ik aan in het hotel. Ik sta keurig te wachten totdat de jongen achter de receptie zo ver is om mij welkom te heten. Ik heb mijn paspoort in mijn hand en voor ik het weet rukt hij het uit mijn hand...Hallo? Zeg ik. Hij zegt niks. Hij tikt hard op zijn toetsenbord en kijkt me niet eens aan! Apart. Vervolgens zegt hij dat hij even moet kijken of ze wel kamers beschikbaar hebben. Nee, nee zeg ik, ik heb een reservering! Hij maakt een geluid en trekt een gezicht dat zegt: hou je mond nou maar! Goh. Had het me hier toch iets anders voorgesteld. Ik krijg mijn paspoort terug en een pasje van de kamer. Hij zegt verder niks. Als je mijn gezicht had gezien, het sprak boekdelen! Haha!

Ik besluit die middag naar de Buta Caves te gaan. Die met die trap en die hele grote boeddha ervoor ( jullie zullen de foto's wel zien). Ik noem het een boeddha maar het schijnt er geen te zijn. Ik ga met de trein. Het duurde even voor ik het station had gevonden maar dat is normaal voor mijn doen. Het zat natuurlijk gewoon achter mijn hotel, maar ik heb weer eens letterlijk de toeristische route genomen ;) dus ipv 4 minuten heb ik 30 minuten gelopen....Aangekomen bij de grotten, zie ik het mega grote, gouden beeld. Super indrukwekkend! Echt mooi. Dan krijg je zo'n kriebel in je buik van: Jeeeej! Ik heb het gevonden en wat is het mooi! Haha! Ik loop de trap op om de grotten er achter te bekijken. Dat is wederom een indrukwekkend gezicht.

Naast de grotten zit een Indische tempel. Ik doe mijn schoenen uit (dat hoort in tempels) en besluit een kijkje te gaan nemen. De mooiste bloemen zie ik en mensen dragen mooie gekleurde kleding met veel goud. Ik ga naar een andere ruimte en daar is niemand. Ik zie een verhoging met een deuropening. Daarvoor ligt een groot beeld van een koe en links en rechts 2 mooie beelden van vrouwelijke goden. Ineens komt er een oude man uit de deuropening stappen. Hij maakt een gebaar dat ik naar hem toe moet komen. De man heeft een ontbloot bovenlichaam met allemaal witte strepen op zijn lijf. Hij begint te zingen op zijn Indisch en doet zijn ogen dicht. Hij zwaait met een schaaltje waar rook uit komt. Ik aanschouw het gebeuren in stilte. De man stop met zingen. Je kunt een speld horen vallen. Hij pakt een schaaltje en doopt zijn vinger er in. Die vinger belandt pal op mijn voorhoofd, tussen mijn ogen! Op mijn voorhoofd zit een rode stip waar je 'u' tegen zegt haha! Ach best leuk! Hoort erbij. Daarna krijg ik met een soort as een streepje boven de stip. De man doorbreekt eindelijk de stilte door te zeggen: for good luck and blessing. De man verdwijnt en komt terug met 2 banaantjes en 2 bloemen. 1 bloem stopt hij achter mijn oor en de ander geeft hij in mijn hand samen met de banaantjes. Hij maakt een knikje met zijn hoofd waarop ik ook een knikje geef. De man verdwijnt weer. Oké daar sta ik dan. Wat moet ik in godsnaam met die bananen? Ik trek mijn schoenen aan en ga weer naar buiten. Ik heb mega honger dus ik besluit dat ik een banaantje ga eten. Als ik halverwege ben denk ik ineens: shit! Die had ik natuurlijk aan die koe moeten offeren! Ik heb een soort van schuldgevoel dus ik besluit terug naar binnen te gaan. Schoenen wéér uit. Ik leg de banaan en de bloem bij de koe. Ach, een banaantje minder zal ie niet erg vinden. Eerlijk zullen we alles delen, toch? ;)

Dag 23
Vandaag ga ik de 'hop on-hop off' bus nemen om een goed beeld te krijgen van Kuala Lumpur. Bij de bushalte ontmoet ik een Duitse jongen. We raken aan de praat en hij vertelt dat hij naar de Heli lounge bar gaat die avond. Dat is een bar op het dak van een groot gebouw dat ook letterlijk bedoelt is als landingsbaan voor helikopters met prachtig uitzicht op de Twin towers en de KL Tower. Hij vraagt of ik mee wil en we spreken aan het eind van de dag af. Ik ga alleen verder in de bus.

Ik stop bij de Twin towers. Wat een machtig gebouw zeg! Helemaal als je er zo voor staat! Ik koop een kaartje en ga naar de 86ste verdieping. Ik kom de lift uit en loop naar de ramen. Echt: wauw! (Mam, niks voor jou die hoogte) Ik zie de andere toren en daar achter de KL Tower. Super indrukwekkend! Ik maak mijn rondje Kuala Lumpur af en ga naar de Heli bar. In de lift ontmoet ik nog een jongen en aan zijn accent hoor ik dat hij uit Frankrijk komt. Ga jij ook naar de Heli lounge? Ja zeg ik en vervolgen onze weg naar het dak. Als we de trap nemen en op het dak staan hebben we een héél goed uitzicht! Wat vet is dit zeg! Met zijn drietjes drinken we wat, zien de zon onder gaan en de torens lichten op. De KL Tower veranderd steeds van kleur. Heel gaaf dit! Fransman is jarig en we proosten op zijn verjaardag en op een gezellige avond!

Lieve mensen, tot mijn volgende verslag!
X